فراموش_شدگان

ساخت وبلاگ

همه چیز خیلی خوب داشت محو میشد.

یادها، خاطره ها، صداها، نگاه ها، تصویرها، مکان ها، خنده ها، گریه ها.

محوشدگی صد در صد نبود اما بطور قابل قبولی هر روز کمرنگ و کمرنگتر میشد.

پروسه ی تغییر به آدمی جدید هر روز قدرتمندتر میشد.

انگار براستی آدمی جدید متولد شده بود.

آدمی موفق و بیزار از گذشته ی خود، اما در انتهای ذهنش عاشق خودِ قبلی و خاطراتش بود (هر چند پشیمان و متنفر از تصمیم ها).

این روز های آخر حتی آدم جدیدی که بهش تبدیل شده بود را هم فراموش میکرد، چه برسد به آدم قبلی و خاطراتش.

بسیار گفته اند که عکس ها را پس از جدایی بایستی پاک کرد.

اما آقای ستاره ی دریایی، هر چند فراموشکار، در سختترینِ روزها هم عکس ها را نگه داشت.

او هر چند فراموشکار، بیش از چهار سال عامدانه برای کسی قلبی نفرستاد.

اما امروز که کاملا اتفاقی به چت های تلگرام برخورد، عکس ها سخن گفتند.

سال های زیادی گذشت.

آیا این من است؟

منِ فراموش شده،

یا منِ فراموش کرده؟

گویند عکس ها را بایستی پاک‌ کرد.

اما نه،

عکس ها سخن میگویند،

عکس ها از فراموشکاران و خاطراتشان سخن میگویند.

4 ژانویه 2024

+ نوشته شده در جمعه پانزدهم دی ۱۴۰۲ ساعت 1:34 توسط پویا  | 

عاشقانه ها...
ما را در سایت عاشقانه ها دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : shelakhtemanand بازدید : 25 تاريخ : دوشنبه 18 دی 1402 ساعت: 1:32